สวัสดีบล็อคใหม่
ตอนแรกก็เคยใช้บล็อคนี้เขียนเกี่ยวกับต้นไม้
แล้วก็หายไปเลย ค้นๆ ดู อ้าว นี่เขียนตั้งแต่ 2011 หรอ
ปีนี้
2013 แล้วนะ...
อะไรๆ
มันก็เปลี่ยนไป ต้นไม้ต้นหนึ่งตายแล้ว อีกต้นหนึ่งกำลังสูงจนท่วมหัวเรา
แปลกเนอะ...
ดูเหมือนทุกอย่างเติบโตไวเหลือเกิน
บล็อคนี้ก็ไม่มีอะไรมากนะ
เรายังเล่นบล็อคไม่ค่อยเป็น แต่ถ้าเป็นไปได้จะหัด
ที่คิดจะเขียนบล็อคนี้ขึ้นมาก็เพื่อเล่าชีวิตของเด็กที่กำลังจะขึ้นม.หกในอีกไม่กี่วันข้างหน้าให้ฟัง
ทั้งการเตรียมตัวอ่านหนังสือ (แบบหาสาระไม่ค่อยได้) ความกดดัน ความเครียด
สถานที่ที่จะไปสอบ วิธีสมัคร ช่วงวันที่สมัครและอื่นๆ
สรุปคือเป็นบล็อคไดอารี่ของเด็กม.หกดีๆ นี่เอง
แรงบันดาลใจอันแรกในการเขียนคือทุน
MEXT
(ทุนรัฐบาลญี่ปุ่น) ที่เราจะสมัครสอบในวันที่ 3-7 มิถุนายนนี้
เราคิดว่าถ้าเอกสารการสอบเราผ่านหมดเราจะเขียนบล็อคเกี่ยวกับการกรอกใบสมัครให้กับผู้สนใจได้อ่านเพราะด้วยความที่เจอประสบการณ์ตรงมาแล้ว
ไม่ค่อยมีข้อมูลของทุนนี้เลย ต้องลงทุนโทรไปถามเองที่สถานทูต
(แค่ถามว่าส่งปณ.ได้ไหม ฮ่าๆ) นั่งแปลข้อตกลงต่างๆ ที่เป็นภาษาอังกฤษให้เป็นภาษาไทย
(ก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง) มีท้อบ้างเล็กน้อยเมื่อเห็นข้อสอบ(แนวข้อสอบเก่า)
ก็เลยคิดว่าอย่างน้อยก็อยากให้ข้อมูลแก่รุ่นน้องๆ บ้าง
อันที่จริงเราเห็นมีอยู่บล็อคสองบล็อคที่อธิบายเรื่องใบสมัครไว้บ้างแล้ว
แต่เราเป็นคนที่เขียนใบสมัครแปลกกว่าชาวบ้าน
คือเขาให้เลือกสามคณะเราดันเลือกคณะเดียว ก็มาดูกันว่าเขาให้ผ่านไหม
ถ้าเขาให้ผ่าน
ถ้าเราได้ไปสอบวันที่ 23 มิถุนานี้
สัญญาว่าจะกลับมาเขียนเกี่ยวกับวิธีการกรอกใบสมัครอย่างละเอียดเลยสำหรับทุน
MEXT และข้อมูลทุนคร่าวๆ พร้อมกับปฏิทินการรับสมัคร การสอบ
การยื่นสัมภาษณ์ในปีนี้ (เฉพาะทุนนี้นะ) ฮ่าๆๆ
แน่นอนว่าเราไม่สอบแค่ที่เดียวหรอก
ไว้สอบที่อื่นแล้วจะอัพของที่อื่นให้ด้วย ตอนนี้มศว.ก็ออกกำหนดการมาแล้ว
เอาไว้เดี๋ยวันที่ 28 ที่เขาเปิดรับสมัครจะมาอัพเล่นๆ
ไม่รู้จะมีคนอ่านบล็อคนี้หรือเปล่า แต่เอาเถอะ อยากเขียน
ไม่รู้นะ
มันแค่มีแรงบันดาลใจ J
ตอนนี้ก็ขอจบแบบสั้นๆ
ง่ายๆ ไปก่อนแล้วกัน พรุ่งนี้ไปมอบตัวที่โรงเรียน ย้ายหอด้วย
น่าปวดหัวมากแต่มันก็สนุกดี J
อันที่จริงบล็อคนี้อาจจะอัพรูปที่เราไปเที่ยวนู่นนี่นั่นด้วยนะ
ตามอารมณ์เจ้าของบล็อค อิอิ
เวลาเปลี่ยน
ทุกอย่างก็เปลี่ยนเนอะ... เมื่อก่อนเคยคิดอยากเป็นแม่มด อยากเป็นนักดนตรี
อยากเป็นดีไซเนอร์ อยากเป็นโปรแกรมเมอร์ อยากเป็นนักบินอวกาศ
อยากเรียนฟิสิกส์ดาราศาสตร์ แต่สุดท้ายแล้วตอนนี้ก็มุ่งไปทางสายสุขภาพ...
เป็นหมอ
เป็นเภสัช ทำนองนี้ แค่อยากใช้ชีวิตตัวเองให้เป็นประโยชน์กว่าที่เป็นอยู่
รู้ว่าไม่ได้ฉลาดเท่าไอสไตน์
ไม่ใช่คนครีเอทอะไรเก่งๆ ไม่ใช่คนวาดรูปสวย แค่เป็นคนที่อยากช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ด้วยกันเท่านั้น
อยากเรียนอักษรเพราะอยากเขียนนิยายให้คนอ่านได้ยิ้ม
อยากนำเสนอมุมมองความคิดของเราให้แก่คนอ่าน อยากเป็นล่าม อยากเป็นทูต อยากศึกษาอะไรหลายๆ อย่าง
อยากเรียนประวัติศาสตร์เพราะหลงใหลในตำนานกรีก
อยากเรียนหมอเพราะอยากให้คนไข้ได้ยิ้ม
อยากเป็นคนที่ปลดเปลื้องความเจ็บปวดออกจากร่างกายและจิตใจของคนไข้คนนั้น
อยากเรียนเภสัชด้วยเหตุผลใกล้เคียงกับหมอ
อยากเรียนวิทยาศาสตร์เพราะอยากเป็นคนที่คิดค้นอะไรใหม่ๆ
ออกมาเพื่อช่วยโลกได้ แต่ข้อนี้ตัดทิ้งไปเถอะ รู้ว่าทำไม่ได้
อันที่จริงอาจจะทำได้... แค่ยังไม่มีโอกาสได้ลองเท่านั้นเอง
อาชีพมีเป็นร้อยเป็นพันอาชีพ
แค่เลือกอันที่ทำแล้วมีความสุขที่สุดเท่านั้นแหละ
ทุกอาชีพมีเกียรติ
ทุกอาชีพมีความหมาย หากไม่มีแม่ค้าขายข้าวแล้วเราจะเอาอะไรใส่ท้อง
หากไม่มีพนักงานบริการแล้วเราต้องทำเองทุกสิ่งอย่างก็คงเหนื่อยน่าดู
รู้สึกจะเริ่มเวิ่นเยอะอีกแล้ว
เอาเป็นว่าวันนี้พอแค่นี้ก่อน J
ทางเดินสายนี้เพิ่งเริ่มต้นขึ้นนะ...
ยังมีสายอื่นให้เลือกเดินอีกเยอะด้วย
เดี๋ยวเรามาดูกันดีกว่าว่าเราจะได้เลือกเดินสายไหน
บางทีทางที่เรา
‘ต้อง’ เดิน อาจไม่ใช่ทางที่เราเลือกเดิน
แต่ถามว่าเราสามารถทำให้ทางที่เรา
‘ต้อง’ เดินไปถึงจุดมุ่งหมายที่เราต้องการได้ไหม
คำตอบก็คือได้..
มันก็เหมือนกับการขับรถไปที่ไหนสักแห่งนั่นแหละ ถนนตัดพันกันเยอ.ะแยะมั่วซั่วไปหมด บางคนไปทางหนึ่ง บางคนไปอีกทางหนึ่ง
สุดท้ายก็ถึงจุดหมายเหมือนกัน
ถึงจะเลี้ยวรถผิดทางเราก็ถอยหลังกลับมาได้
อาจจะเสียดายเวลาสักหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าไปผิดที่ผิดทางแหละนะ
แต่ทางที่ดี
ถามตัวเองให้ดี ศึกษาแผนที่ให้ดีก่อนจะเลี้ยวผิดทางดีกว่า
สวัสดี
J
ไม่มีความคิดเห็น: